εἰλάρχης

Εἰλατίδης

εἰλάτινος
Εἰλατίδης, ου (ὁ) [ᾰῐ] le fils d’Élatos, c. à d.
1 Ægyptios, Pd. O. 6, 54 ||
2 Iskhys, Pd. P. 3, 55 ||
3 Polyphème, A. Rh. 1, 41 ; Orph. Arg. 657 ||
E Dor. -ας, α, Pd. ll. cc.
Étym. Ἔλατος.