ἐπικυδιάω-ῶ

Ἐπικυδίδας

ἐπικυέω-ῶ
Ἐπικυδίδας [ῡᾱ] (ὁ) Épikydidas, h. Thc. 5, 12 ; Xén. Hell. 4, 2, 2.
Étym. patr. dor. d’Ἐπικύδης.