Ἐρασίστρατος

Ἐρασιφῶν

ἐρασιχρήματος
Ἐρασι·φῶν, ῶντος (ὁ) [ᾰῐ] Érasiphôn, h. Lys. 148.
Étym. ἐράω, *φάω.