Εὐκράτης

Εὐκρατίδης

εὐκρατοποσία
Εὐκρατίδης, ου (ὁ) Eukratidès, h. Luc. Philops. 27 ; Anth. 7, 470 ||
E Gén. épq. -εω, Anth. 7, 470.
Étym. patr. d’Εὐκράτης.