εὐπόλεμως

Εὐπολίδειος

Εὔπολις
Εὐπολίδειος, ου [λῐ] adj. m. d’Eupolis, ou à la façon d’Eupolis, DH. Rhet. 11, 10 (var. Εὐπόλειος) ; Héph. p. 109 Gaisf.
Étym. Εὔπολις.