Γλαυκίας
γλαυκιάω-ῶΓλαυκίας, ου
et α
(ὁ)
1 Glaukias, n. d’h. grec, Plut.
Pyrrh. 3, 4 ;
Luc. Ath.
etc. ||
2 = lat. Glaucia, n. d’h. rom. Plut.
Mar. 28 ;
au plur. οἱ
Γλαυκίαι, Plut. Lys. c. Syll. 1, les
Glaucia ||
E Gén. Γλαυκία, Anth. App. 140.
Étym.
γλαυκός.