Γλαύκη

γλαυκήπορος

Γλαυκίας
γλαυκή·πορος, ος, ον, aux sillons bleus (litt. au chemin bleu), en parl. des vagues, Ps.-Empéd. Sph. 143.
Étym. γλαυκός, πόρος.