Ἑκαλήσιον

Ἑκαλίνη

ἕκαλος
Ἑκαλίνη, ης (ἡ) [ᾰ] la petite vieille Hékalè, Plut. Thes. 14 ; Call. fr. 40.
Étym. Ἑκάλη.