ἕκτωρ

Ἕκτωρ

ἑκυρά
Ἕκτωρ, ορος (ὁ) Hector, fils de Priam, Il. 1, 242, etc. ; Hdt. 2, 120, etc. ||
E Voc. Ἕκτορ, Il. 2, 802.
Étym. cf. le préc.