Ἑστία

Ἑστίαια

Ἑστιαιεύς
Ἑστίαια, ας (ἡ) Hestiæa, v. d’Eubée, postér. Ὠρεός, Il. 2, 537 ; Paus. 7, 26, 4 ||
E Ion. Ἱστιαίη, Hdt. 8, 24 ; trisyll. Il. l. c.