ὑακίνθινος

Ὑακίνθιος

Ὑακινθίς
Ὑακίνθιος, ου (ὁ) [ᾰ] l’amant d’Hyakinthos, ép. d’Apollon, Nonn. D. 11, 330.
Étym. Ὑάκινθος.