ὑπέρινος

Ὑπεριονίδης

ὑπερίπταμαι
Ὑπεριονίδης, ου (ὁ) [ῑῐ] le fils d’Hypérion, c. à d. Hèlios, Od. 12, 176 ; Hh. Cer. 74 ; Hés. Th. 1011 ||
E Gén. épq. -αο [ᾱ] Od. Hés. ll. cc. Nom. dor. Ὑπεριονίδας, Pd. O. 7, 39.