Ἡγήμων

Ἡγησανδρίδης

Ἡγήσανδρος
Ἡγησανδρίδης, ου (ὁ) Hègèsandridès (litt. fils d’Hègèsandros) h. Xén. Hell. 1, 1, 1 ; 1, 3, 17 ||
E Dor. Ἀγησανδρίδας [ᾱγ] Thc. 8, 91.
Étym. patr. du suiv.