ἡγητικός

Ἡγητορίδης

ἡγήτωρ
Ἡγητορίδης, ου (ὁ) Hègètoridès (litt. fils d’Hègètôr) h. Hdt. 9, 76.
Étym. patr. d’ Ἡγήτωρ.