Ἰλλυρικός

Ἰλλύριος

Ἰλλυρίς
Ἰλλύριος, α, ον, d’Illyrie, illyrien, Xén. Cyr. 1, 1, 4, etc. ; οἱ Ἰλλύριοι [ῠ] les Illyriens, Hdt. 1, 196 ; Ar. Av. 1521 ||
E Dans une inscr. att. écrit Ἱλλύριος, CIA. 1, 277, 20 (envir. 415 av. J.-C. ; v. Meisterh. p. 67).
Étym. Ἰλλυρία.