Ἴθακος

Ἴθακος, ου [ῐᾰ] adj. m. d’Ithaque, Eur. Cycl. 103 ; Ar. Vesp. 185 ; subst. ὁ Ἴ. l’Ithacien, c. à d. Ulysse, Od. 17, 207 ; Ar. Vesp. 185.