κιονόκρανον

Κίος

Κίρκα
Κίος, ου (ἡ) Kios (auj. Gemlik, anc. Kíos) v. de Bithynie, Hdt. 5, 122 ; Xén. Hell. 1, 4, 7 ; A. Rh. 1, 1178.
Κίος, ου (ὁ) Kios, fl. près de Kios, en Bithynie, A. Rh. 1, 1178.