Κλεαγόρας

Κλεάδης

Κλεαίνετος
Κλεάδης, acc. -εα (ὁ) Kléadès, h. Hdt. 9, 85 ||
E Dor. Κλεάδας, Anth. 9, 688.
Étym. patr. dér. de κλέος.