Κηφισόδημος

Κηφισόδοτος

Κηφισόδωρος
Κηφισό·δοτος, ου (ὁ) [ῑ] Kèphisodotos, h. Xén. Hell. 2, 1, 16, etc.
Étym. Κ. δίδωμι.