Λακράτης

Λακρατίδης

Λακρίνης
Λακρατίδης, ου (ὁ) [ᾱᾰῐ] Lakratidès, h. Ar. Ach. 220 ||
E Dor. Λακρατίδας, Plut. Per. 35, Lys. 30.
Étym. patr. du préc.