Λάφιλος

Λαφρία

Λάφριος
Λαφρία, ας (ἡ) Laphria, surn. d’Artémis, Paus. 4, 31, 7, cf. A. Lib. 40, 2 (Britomartis) ; d’Athèna, Lyc. 356, 985, 1416.
Étym. cf. le suiv.