Λυκίσκος

Λυκιτᾶς

λυκόϐρωτος
Λυκιτᾶς ou Λυκίτας (ὁ) [ῠῑ] Lykitas :
1 n. d’h. Anth. 11, 1051 ||
2 n. de chien, Eschl. fr. 354.
Étym. λύκος.