Μαντινέα

Μαντίνεια

Μαντινεύς
Μαντίνεια, ας (ἡ) [ῐ] Mantinée (auj. Archéa Mandínia) v. d’Arcadie, Thc. 5, 55, etc. ; Xén. Hell. 4, 5, 18, etc. ||
E Épq. et ion. Μαντινέη, Il. 2, 607 ; Hdt. 4, 161 ; dor. Μαντινέα, Pd. O. 11, 73.