Μαντίας

Μαντίθεος

μαντικός
Μαντίθεος, ου (ὁ) Mantithéos, h. Xén. Hell. 1, 1, 6, etc. ; Dém. 39, 28 Baiter-Sauppe, etc.
Étym. μάντις, θεός.