μειρακιωδῶς

Μειρακοφίλη

μειρακυλλίδιον
Μειρακο·φίλη, ης (ἡ) [ᾰῐ] propr. « l’Amie des jeunes gens », n. de f. Alciphr. 1, 18.
Étym. μεῖραξ, φίλος.