μελικαρίς

Μελικέρτης

μελίκηρα
Μελι·κέρτης, ου (ὁ) Mélikertès (Mélicerte) dieu marin, Pd. fr. 1 ; Nonn. D. 5, 558, etc. ||
E Voc. Μελικέρτα, Anth. 6, 349 ; gén. épq. Μελικέρτεω, Anth. 7, 303.