Μεσσάλας

Μεσσαλῖνος

Μεσσάνα
Μεσσαλῖνος, ου (ὁ) = lat. Messalinus, n. d’h. rom. DC. 55, 29 ||
E Μεσσαλινός [ῐ] d’où gén. -οῦ, Anth. App. 333, épq. -οῖο, Anth. 9, 694.