μεταγενής

Μεταγένης

μεταγεννάω-ῶ
Μετα·γένης, ους (ὁ) Métagénès, h. Thc. 5, 19 et 24 ||
E Acc. Μεταγένην, Ath. 271a.
Étym. v. le préc.