Μύρινα

Μυριναῖος

μυρίνης οἶνος
Μυριναῖος, ου (ὁ) [ῑ] de Myrina, à Lemnos, Hdt. 6, 140 ; Plut. Pyth. or. 16, etc. ||
E Dans les inscr. att. avec un seul ρ : Μυριναῖος, CIA. 1, p. 237 ; v. Meisterh. p. 74, 11.
Étym. Μύρινα.