Νικομάχη

Νικομαχίδης

Νικόμαχος
Νικομαχίδης, ου (ὁ) [ῑᾰῐ] Nikomakhidès, h. Lys. 184 ||
E Voc. -η, Xén. Mem. 3, 4, 1.
Étym. patr. du suiv.