Νικοτέλης

Νικοφάνης

Νικόφημος
Νικο·φάνης, ους (ὁ) [ῑᾰ] Nikophanès, h. Din. 43, 16 ||
E Acc. -η, Polém. (Ath. 567b) Pol. 2, 48, ou -ην, Din. l. c.
Étym. νίκη, φαίνω.