ὀριγανίτης οἶνος

Ὀριγανίων

ὀριγανόεις
Ὀριγανίων, ωνος (ὁ) [ῑᾱ] Mangeur d’origan, n. de grenouille, Batr. 258.
Étym. ὀρίγανος.