ὀριγανίς

ὀριγανίτης οἶνος

Ὀριγανίων
ὀριγανίτης οἶνος (ὁ) [ῑᾰῑ] vin parfumé d’origan, Diosc. 5, 61.
Étym. ὀρίγανος.