ὀρναπέτιον

Ὀρνεαί

Ὀρνεάτης
Ὀρνεαί, ῶν (αἱ) Ornées, capit. des Kynuriens dans l’Argolide, Thc. 6, 7 ; Plut. Thes. 32 ||
E Épq. Ὀρνειαί, Il. 2, 571.