Παλληνεύς

Παλλήνη

Παλλήνιον
Παλλήνη, ης (ἡ) Pallènè :
I n. de f. Nonn. D. 43, 434 ||
II n. géogr. :
1 péninsule de Macédoine (auj. Kassánđra) Hdt. 7, 123 ; Thc. 1, 56, etc. ||
2 dème att. de la tribu Antiokhide, Din.
Étym. Harp.