πανούργως

Πάνοψ

πανόψιος
Πάν·οψ, οπος (ὁ) [ᾰ] Panops, héros attique ; Πάνοπος κρήνη, Plat. Lys. 203a, la fontaine de Panops, près d’Athènes.
Étym. π. ὄψ, cf. le suiv.