πανοῦργος

πανούργως

Πάνοψ
πανούργως [] adv.
1 avec industrie ou habileté, Ath. 407a ||
2 avec fourberie ou méchanceté, Ar. Eq. 317 ; Plat. Soph. 239c ||
Sup. -ότατα, Ar. Eq. 56.