Πασιθόη

Πασικλῆς

Πασικράτης
Πασι·κλῆς, έους (ὁ) [ᾱ] Pasiklès, h. Hdt. 9, 97 ; Dém. 36, 10, etc. Baiter-Sauppe ||
E Gén. ion. -έος, Hdt. l. c.
Étym. π. κλέος.