φιλάδελφος

Φιλάδελφος

φιλαδύναμος
Φιλ·άδελφος, ου () [ῐᾰ] Philadelphos (Philadelphe) h. Plut. Ant. 61 ; surn. de Ptolémée II, roi d’Égypte, Thcr. Idyl. 15 argum., etc.
Étym. v. le préc.