Φόρκος

Φόρκυν

Φόρκυνος λιμήν
Φόρκυν [ῠ], υνος [ῡ] (ὁ) c. Φόρκυς, Od. 1, 72 ; 13, 96, 345, etc. ; au nom. seul. Palæph. 32.