πολυπαθής

Πολυπαΐδης

πολυπαιδία
Πολυ·παΐδης (ὁ) [ῠᾱῐ] seul. voc. -παΐδη, Polypaïdès, ami de Théognis, Thgn. 25, 1197, etc.
Étym. patr. de πολύπαις.