πολύποινος

Πολυποίτης

πολυπόνηρος
Πολυποίτης (ὁ) [ῠ] Polypœtès, fils de Pirithoüs, prétendant d’Hélène, Il. 6, 29, etc. ||
E Gén. épq. -αο [ᾱ] Il. 23, 848.