Πρύτανις

Πρυτανῖτις

πρῴ
Πρυτανῖτις, ίτιδος (ἡ) [ῠᾰῑῐδ] protectrice du Prytanée, ép. d’Hestia, Hermias (Ath. 149d).
Étym. πρυτανεῖον.