Πρωτεύς
πρωτεύςΠρωτεύς, έως
(ὁ) Protée, dieu
marin, Od. 4,
365, 385, etc. ||
E Voc. Πρωτεῦ, Eur. Hel. 1166 ; Luc. D. mar. 4, 1, 2 ;
gén. épq. et ion. -έος, Od. ll. cc. ; Hdt. 2, 112 ; Nonn. D. 21, 287, etc. ; dat. épq. et ion.
-έϊ, Hdt.
2, 112 ; Nonn.
D. 21,
142.