Πτῷον

Πτῷος

πτώσιμος
Πτῷος, ου (ὁ) Ptôos :
1 fils d’Athamas, Nonn. D. 9, 318 ||
2 surn. d’Apollon, Hdt. 8, 135 ||
E Ion. Πτώϊος, Hdt. l. c.