Πυθόδοτος

Πυθόδωρος

Πυθοῖ
Πυθό·δωρος, ου (ὁ) [ῡ] Pythodôros :
1 n. de deux archontes athéniens, Thc. 2, 2 ; Xén. Hell. 2, 3, 1, etc. ||
2 autres, Thc. 3, 115, etc. ; Plat. 1 Alc. 119a, etc. ; Isocr. 14, 7 ; Dém. 19, 225 ; 54, 7 Baiter-Sauppe, etc.