Πυθοκλείδης

Πυθοκλῆς

Πυθόκραντος
Πυθο·κλῆς, έους (ὁ) [ῡ] Pythoklès, h. : Plat. Phædr. 244a ; Dém. 18, 285 Baiter-Sauppe, etc.
Étym. Πυθώ, κλέος.