Πυθοῖ

Πυθοκλείδης

Πυθοκλῆς
Πυθοκλείδης, ου (ὁ) [ῡ] Pythokleidès, h. Plat. 1 Alc. 118c, etc. ; Arstt. (Plut. Per. 4), etc.
Étym. patr. du suiv.