πήλινος

Πήλιον

Πηλιωτικός
Πήλιον, ου (τὸ) le Pélion (auj. Pílio) mt. de Thessalie, Il. 2, 744 ; 16, 144 ; Od. 11, 316 ; Hdt. 4, 179, etc. ; Eur. Andr. 1277, etc. ||
E Dor. Πάλιον [ᾱ] Pd. P. 2, 85, etc.