πήμων

Πηνειός

Πηνέλεως
Πηνειός, οῦ (ὁ) le Pénée (auj. Piniós ou Salambriás) fl. de Thessalie, Il. 2, 752, 753, 756 ; Hh. 21, 3 ; Hés. Th. 343 ; Hdt. 7, 20, etc. ||
E Πηνεϊός, Pd. P. 10, 86.